Groengrasdak

Wat is een groengrasdak?

Een groengrasdak is een dak dat groen is van buiten én groen is van binnen. Van buiten is het dak bedekt een echte laag grond met planten. Die massa van het intensieve grasdak werkt weer heilzaam met een specifieke ventilatiestroom voor een groen binnenklimaat. Het groengrasdak-principe is eenvoudig: het maaiveld wordt opgetild, daaronder ontstaat ruimte voor een maximale leefkwaliteit bij minimaal bodemgebruik.

Leefkwaliteit

Het groengrasdakgebouw kent een gescheiden ventilatiesysteem, daardoor is het binnenklimaat zeer zuiver. Samen met de grote warmtecapaciteit geeft dit een behaaglijk gevoel. Aan een buitengebied kunnen grasdaken toegevoegd worden, waarna het groen blijft en er ook geen discussie zal zijn over introduceren van verstening in dit gebied. Een boerderij kan een nieuwe functie krijgen; een deel van het bestaansrecht zou dan kunnen ontstaan uit een nieuw te bouwen grasdak.

Ruimtewinst

Het gebouw maakt met zijn eigenzinnige vorm dubbel grondgebruik waar. De groenfunctie blijft bestaan.

zie ook de website: www.groengrasdak.nl

Ermelo, Garderenseweg 423GroengrasdakLuttenberg sanitaire ruimten

bomen op het dakGarderenGruaro Poins Grasdak

Linie- en dijkwoningen: Groengrasdak en de samenhang….

Het dubbel uitdrukken van het zelfde begrip is een pleonasme. De verwarring tussen de woorden linie- en dijkwoningen gaf in het IJsselgebied de uitdrukking “liniedijkwoning”

Met hulde aan de IJssellinie als meest recente Hollandse verdedigingslinie werd daarmee het idee van de liniewoning geboren. Dat woningen zich als een lint of dijk door het landschap zouden kunnen vormen werd versterkt door de dijkachtige vorm die een Groengrasdak van de groene zijde heeft. De lichtzijde van de woning doet door zijn strakke opgaande lijn denken aan een keerkade. Zo is het Groengrasdak (de meest recente versie van de aloude Hollandse plaggenhut) de nieuwe liniewoning.

De gedachte dat ook wonen enigszins geborgen en gecamoufleerd mag zijn en anderzijds toch ook normaal zichtbaar sloot aan op het concept van een waterlinie. Verdedigingswerken rondom een watergebied, een rivier of in een vallei hebben in de Nederlandse geschiedenis vaak de naam linie gekregen. Zo waren er bijvoorbeeld: de (oude) Hollandse Waterlinie, de Grebbelinie of de IJssellinie.

De meest recente linie is de IJssellinie en dat was toch een verdedigingslinie van voor 1672. Deze linie is echter weer opnieuw opgezet tussen 1951 en 1954, bedoeld om door onderwater zetten van een deel van oostelijk Nederland de rest van Nederland te beschermen tegen een eventuele Russische invasie. Aan de IJssellinie werd zo weinig mogelijk ruchtbaarheid gegeven. De stuwen waren enigszins gecamoufleerd, doch vanaf de rivier normaal zichtbaar.

Ten tijde van de Koude Oorlog is nabij Olst een belangrijk knooppunt van de IJssellinie gebouwd, met sluizen in de rivierdijk en verdedigende bunkers, die een eventuele Russische invasie moesten helpen voorkomen door het omliggende land te inunderen. Dit alles geschiedde onder het grootste geheim; pas eind jaren negentig werd pas echt duidelijk waarvoor al die constructies hadden gediend. Eind jaren negentig bleek ook de uitermate goede geschiktheid van het Groengrasdak voor bewoning. Sindsdien is wat nog aan bunkers en andere bouwwerken rest geconserveerd en opengesteld voor het publiek. Sindsdien ook is het Groengrasdak geoptimaliseerd en uitgewerkt tot een glashelder en gepatenteerd concept.

In de visie van Groendak gaat het om zowel het versterken van de landschappelijke en ecologische waarde: (het buitenklimaat) als ook om het versterken van het binnenklimaat. Een uitgekiende dakvorm biedt door massa en toepassing van natuurwetten een zeer goede ventilatie én een uitstekend binnenklimaat.
Het dubbel uitdrukken van hetzelfde begrip: een goed binnen- én buitenklimaat is een pleonasme dat bij uitstek slaat op het Groengrasdak. Met hulde aan de IJssellinie als meest recente Hollandse verdedigingslinie is het idee geboren van de liniewoning; de liniedijkwoning: het Groengrasdak!